Best Wishes

 

Het is al enige tijd geleden dat ik heb geschreven op mijn blog.

Daarom nog even vlak voor het einde van 2013 een klein berichtje.

 

Afgelopen jaar is snel gegaan. We hebben door omstandigheden maar één nestje gehad, maar wat voor één. Geweldige lieve en leuke pupjes zijn daaruit geboren. Zo leuk dat we besloten om er één aan te houden voor de toekomst van de ruwhaar tijger teckel. En onze Mystique past heel goed binnen de roedel.

 

Verder zijn er goede en minder goede dingen gebeurd, dat is nu eenmaal zo. Maar ach... een nieuw jaar, dus nieuwe kansen. Hopelijk gaan de geplande nestjes dan wel door. Er staan enkele leuke en spannende combinaties op het programma. Ik kijk er naar uit! Enkele teckelmeisjes zullen hun eerste nestje gaan krijgen en ik ben zo benieuwd hoe ze het er af zullen brengen als echtgenoot en moedertje. Van zichzelf hebben ze al een leuk karaktertje, maar dat zegt natuurlijk helemaal niks over hun "fok"capaciteiten.

Rest mij nog om via deze weg iedereen een heel goed uiteinde te wensen en een heel gezond en gelukkig 2014. Tot ziens in 2014....

 

Groetjes

Robert, Esther en de hondjes

 



Je kunt wel plannen maken...

Tja "de mens wikt, maar God beschikt". Ook dat gaat binnen het fokken van hondjes op.

 

Al geruime tijd heb ik plannen gemaakt om Mooie Mojo te laten dekken. Ogentest was in orde, ze was aangekeurd en DNA gecertificeerd. Lieve reu besproken. Kortom alles op orde... laat de loopsheid maar komen.

 

 

 

Elke dag gecontroleerd op de eerste druppel bloed. En ja het was eindelijk zover. Even wachten tot ze ontvankelijk was en dan hop naar de reu. Voor beiden zou het de eerste keer worden.

Maar de dagen verstreken en ik merkte maar niks van een ontvankelijkheid bij Mojo. Ze heeft even een dag of 2 gek gedaan met de ook loopse Beryl, maar dat was al op de 5e dag. En Beryl zat toen rond de 12 dagen, dus het was Beryl die ontvankelijk was.

 

Rond de 10e dag, moest het toch wel gaan gebeuren. Maar ik moest aardig wat kilometers afleggen naar de dekreu, dus ik besloot eerst langs te gaan bij een andere reu om te testen. Nee hoor geen interesse. Inmiddels begon de boel aan haar achterkant ook alweer rap te slinken en er was bijna geen bloed meer. (Sorry Mojo, dat ik zo openlijk over je intieme delen spreek). Ook de dagen daarna geen interesse. Ik kon dus wel stellen dat de loopsheid voorbij was. Jammer maar helaas...

Dag plannen!

Het zal wel ergens goed voor zijn geweest....
Mojo maakt het goed en dat is het belangrijkste. Het is een heerlijk hondje en we zullen de volgende keer wel zien....

 

We hebben onze hoop nu gevestigd op Harmony. Ze kan elk moment loops worden, maar ze zal het wel even uitstellen om ons te plagen, doet ze namelijk altijd ;-) We wachten maar geduldig af....

 

Harmonieuze Harmony:



 

Een "ontspannen" fietsmomentje



Wat een ontspannen fietsmomentje moest zijn met Jumanji ontaardde vanmiddag in een echte wedstrijd.... Jumanji had hoognodig wat beweging nodig, want al een paar dagen barst hij van de energie. Dus ik fiets met Jumanji onze straat uit om hem vervolgens bij de weilanden los te laten. Rechtsaf, waar ik het liefste heen ga, waren grote machines op het land aan het werk, dus maar even rechtdoor. Toen de bossages ophielden, doemden de vele hectaren weides gladgeschoren voor ons op. Gisteren hadden ze juist het hooi van het land gehaald. Helaas zaten de uitgestrekte vlaktes vol met vogels en daar ging hij.... Onze vogelman had het ook gezien en rende het veld in om elke vogel persoonlijk gedag te zeggen. Het hele veld werd diverse keren doorkruist en Jumanji werd een zwarte stip aan de horizon. Een voorbijgaande wandelaar bleef even glimlachend naar het schouwspel kijken. Wat een plezier had dat kleine manneke in het veld. Ik wat minder, want op mijn fluiten werd niet meer gereageerd. Toen besloot ik hard weg te fietsen, maar helaas ook dat had geen resultaat. Jumanji was zo opgegaan in zijn spelletje en de vogels leken hem ook te pesten, dat ik helemaal uit zijn beeld was verdwenen. Aangrenzend werd de wei omgeven door maisvelden en dat was wel een geluk, omdat daar geen vogels zichtbaar zijn. Maar Jumanji was toch uit zicht, hij bleek naar een naast gelegen weiland te zijn overgestoken. Hij had de eerste wei inmiddels helemaal opgeschoond. Dus was het tijd voor een volgende klus. Ik ben maar terug gefietst en toen hij twijfelend naar de maisvelden stond te kijken, besloot ik heel hard de wei in te fietsen om hem de pas af te snijden. Na een sprintje van 300 meter of zo door het gras (en dat rijdt niet comfortabel kan ik je zeggen) was het me eindelijk gelukt zijn aandacht te vangen. Toen ik hem op twintig meter genaderd was en hem boos toeriep dat hij moest blijven, deed hij zijn oortjes naar achteren en maakte zich klein in het gras. Zo... deze wedstrijd had hij verloren en ik lijnde hem aan. Nu ligt hij prinsheerlijk te slapen... waarschijnlijk nog aan het dromen van zijn avontuur. Ik denk dat hij zijn energie nu wel kwijt is.

 

 

Een uitzonderlijke feestdag in België

 

16 augustus 2013. De meeste mensen zal deze datum niet bekend in de oren klinken en al helemaal niet als feestdag. Ja gisteren wel, want dat was Moederkesdag/ Maria Hemelvaart in België. Maar 16 augustus??? Nooit van gehoord. En dat kan kloppen, want het is namelijk een nieuwe uitzonderlijke feestdag. Vandaag is onze Yasmin, uit ons allereerste teckelnestje, maar liefst 15 jaar geworden.

Tot nog toe is dit de oudste hond die we ooit hebben gehad.

HARTELIJK GEFELICITEERD Yasmin, Minneke Muis, Jatmin, Jasje...

 

 



Show Luik 21 juli 2013

Dit was een zeer ontspannen dagje en wel omdat Carl chauffeurde en zorgde voor de catering. Ook thuis was alles goed geregeld, want Ellen zou een paar uurtjes hondjes-sitten. Dank jullie wel!

De zon scheen en alles zag er vrolijk uit.

Ik had me geestelijk goed voorbereid op de taken die me te wachten stonden. Ach ik hoefde alleen maar mooi te wezen ... o nee dat waren de honden.

Op het programma stond de eerste show van Leopold van Sandra en dan was eigenlijk de aankeuring voor de fok het hoofddoel.
Daarnaast had ik een beetje voor de fun Baby Mystique en Veteraan Néyah ingeschreven, als ik daar dan al toch was.... Mijn andere hondjes hadden bij deze keurmeester C.Swysen al eens gelopen en hadden toen ook wel een U gehaald, maar ze was er niet lyrisch van geworden, anders hadden we toen wel gewonnen. Dus had ik ze niet ingeschreven.

Carl besloot ook zijn Tibetaanse Mastiff Khyentse in te schrijven en ook die mocht ik showen.

We begonnen met de teckels, maar we konden rustig aan doen, want eerst waren de kort- en langharen aan de beurt.
Van een afstand stond ik eens te kijken en het viel me op dat deze keer toch op een plezantere manier gekeurd werd. Geen haast en af en toe eens een praatje met de mensen.

En toen was het dan de beurt aan Leopold. Hij was voor de eerste keer op show en had ook nog niet echt getraind. Daarbij was hij ook al wat moe van alle indrukken en de warmte. Maar desondanks werd hij 1e in de Tussenklasse. Hij kreeg wel als opmerking dat hij zeker niet dikker mocht worden er mocht eerder iets af. Dus dat gaf ik door aan de eigenaar. Bij het andere reutje werden wat haren door de keurmeester tussen de oogjes weggeplukt toen ze zijn hoofdje wilde bekijken, dat was erg sympatiek, zeker gezien het feit dat een keurmeester dit niet hoeft te doen. Je moet als baasje gewoon zelf zorgen dat je hondje verzorgd voor de dag komt. Het baasje kreeg wat tips mee voor een volgende keer. Kijk en daar heeft iemand wat aan, dan weet je ook waarom je tweede bent geworden. Ik had dat een paar verslagen geleden al eens aangekaart, zeker omdat je geen geschreven verslag krijgt in België. Leuk om te zien dat het dus ook anders kan. Dan heb je wat punten waar je aan kunt werken. 

Vervolgens moest Leopold tegen een andere reu lopen uit de Kampioensklasse voor de Beste Reu. Daar werd hij tweede en behaalde het RES CAC/IB. Een mooi resultaat al zeg ik het zelf. En uiteraard werd Leopold ook goed gekeurd voor de fokkerij, dus hopelijk gaan we hem nog vaak zien. Hartelijk Gefeliciteerd baasjes van Leopold!!!

 Toen was het de beurt aan Mystique in de Baby klasse. Ik liep de ring in en de keurmeester veranderde op slag. Een brede lach sierde haar gezicht en ze ging nog net niet op haar knieen.

Op tafel werd Mystique even geknuffeld en kreeg de keurmeester een lik. Ja de keurmeester was erg lief en zachtjes met haar. Ik had haar dit later ook zien doen bij een andere jonge teckel die niet betast wilde worden, daar nam ze echt de tijd voor... Afijn Mystique werd dus Beste Baby, jammer dat de Baby reu die ingeschreven was absent was. Ze mocht later in de erering bij keurmeester M.J. De Cuyper, daar was ze wel opgevallen, want ze werd uitgeselecteerd tot de laatste 9. Maar na wat individuele gangwerkjes te hebben laten zien, met haar neus vastgeplakt aan het tapijt (dat was wel jammer en moeten we zeker nog trainen), mocht ze toch de ring nog verlaten. Maar het was leuk om tussen de appeltjes en peertjes te staan.

Toen was het de beurt aan mijn rode veteraantje Néyah. Met haar 9 jaar zag ze er volgens de keurmeester nog steeds goed uit, mooie tandjes en een prachtige beharing. Ze werd al gauw bestempeld tot Beste Veteraan. En dat hield in dat ze later ook naar de erering mocht. Omdat ik in de erering stond met baby Mystique deed Christy de voorkeuring met Néyah. Nogmaals bedankt Christy! De erering nam ik weer zelf voor mijn rekening. Maar knappe lieve Néyah scoorde niet genoeg punten bij keurmeester M.D.Spruyt en mocht al gauw de ring verlaten.

Nadat de keuringen van de teckels afgelopen waren vertrokken we naar de andere hal voor de keuring van Tibetaantje Kiki van Carl. Er zat al niet veel puf meer in haar en ik mocht ook niet aan haar staart komen (een punt van training dus). Maar gelukkig liet ze zich van haar beste kant zien bij keurmeester Mevr. R.Reyniers. Na wat op en neer rennen, betasten zonder problemen en staan, werd ze 1e in de Open klasse, ze mocht meteen voor Beste Teef. Dat won ze en ze werd automatisch BOB (Beste van het ras) omdat de beste reu geen Uitmuntend had gehaald. Afijn dus voor de derde keer die dag naar de erering. Maar rasgroep 2 is zo groot en daar stonden heel veel mooie honden, dat wij bijna direct de ring mochten verlaten. Hartelijk gefeliciteerd Carl !!!!

Op naar huis nu met prachtige resultaten. Dat wordt nog lang nagenieten en dat zijn toch de krenten in de pap van de fokkerij.

Baasjes van Leopold en Kiki bedankt voor het vertrouwen dat ik jullie hondjes heb mogen showen!



Stamboomwandeling

Zondag 23 juni 2013 was het zover. We hebben zoals gebruikelijk een fikse wandeling gedaan met de inmiddels 8 maanden oude kinderen van Harmony en Jumanji. Van de 7 nakomelingen waren er 5 mannen aanwezig. Een klein beetje hield ik mijn hart wel vast, omdat dit een leeftijd is dat er wel wat haantjes gedrag naar boven kan komen. Ik had dan ook alleen maar meiden meegenomen op deze wandeling. Uiteraard moeder Harmony, de immer vrolijke Beryl, de supermakkelijke Néyah en kleine spruit Mystique.  En Ellen had haar lieve en probleemloze Lafayette ook meegenomen. Ook Carl was weer van de partij met zijn lieve Tibetaantjes. Khyentse zette de boel zoals gebruikelijk weer flink op stelten.

Van het nest waren aanwezig; LIAM, LLOYD (Morris), LEADER (Vledder), LUCIANO en LOEBAS.

Luciano

 Loebas

Lloyd-Morris

Leader-Vledder

Liam

Aan de lijn zag je sommigen wel even verstarren bij de hernieuwde kennismaking, maar zodra ze los waren werd er lustig op los gerend. Ze waren allemaal frank en vrij. Af en toe ontaarde het spel tussen Leader en Luciano wel even in een snauwpartij, maar uiteindelijk na wat vermanende woorden, wisten ze wel wat de regels waren. Het leuke was wel dat ze mij allemaal nog herkenden en er heel goed uitzagen. Je kon ook zien dat het broers waren. Ze mochten allemaal los en daar ben ik als fokker heel blij mee. Een teckel heeft nu eenmaal wat ruimte nodig. Wat een plezier hebben baasje en honden gehad. 

En na afloop was er weer een ruim gedekte tafel. Bijna iedereen had wel iets voorzien, waaronder een heerlijke quiche gemaakt door Myriam (van Vledder). De forse regenbui op het eind kon de pret niet drukken, paraplu's werden te voorschijn gehaald en die hielden ons en de tafel redelijk droog. En uiteraard hebben de baasjes weer een prachtige stamboom mee naar huis genomen. Altijd leuk om de voorouders van je hondje op papier te zien.

Baasjes... allemaal heel erg bedankt dat jullie zijn gekomen voor de wandeling. Het is top om te zien hoe de mannen al flink zijn uitgegroeid, ondanks hun 8 maanden, ik heb wel wat gespierde lijfjes terug gezien, allemaal in topconditie en allemaal even vriendelijk. Tot een volgende keer! Geniet van jullie hondjes!

Show Lommel 8 juni 2013

Nu het nestje al weer enkele weken de deur uit is, heb ik weer tijd om enkele shows te lopen. In België was het voorheen niet mogelijk om een kampioenschapstitel te behalen, omdat je dan ook werkproeven moest hebben en die heb ik niet. Sinds kort zijn de regels echter veranderd. Het is nu mogelijk om Belgisch Show Kampioen te worden met alleen maar show. Reden dus om met Harmony en enkele andere teckies door te gaan.

Dus probeerden we ons geluk weer eens in Lommel. Liam liep in de puppyklas, Beryl in de jeugdklas en Harmony in de openklas. De keurmeester was Carinne Swyssen, een belgische dame.
Helaas gingen de keuringen een beetje te snel achter elkaar voor mijn gevoel, één rondje per hond, één keer recht op en neer, en op tafel. In stand voor de keurmeester op de grond werd niet meer gedaan. Athans er werd dan niet meer naar je hond gekeken. Een ander minpunt vond ik ook dat er niet werd verteld wat er wel en wat er minder goed was aan je hond. In België krijg je namelijk geen geschreven verslag en is het de bedoeling dat de keurmeester je dit ter plekke verteld. Maar helaas dat ontbrak dus. Je betaalt er wel een hoop geld voor. En dat zouden de keurmeesters zich best wel eens mogen realiseren. De opkomst op shows is de laatste tijd toch al een heel stuk minder.

Al met al mag ik niet klagen, want Liam kreeg 1VB en mocht met zijn baasje Ellen naar de erering. Even over de rode loper en bijna direct, zonder een blik waardig te zijn gekeurd door een buitenlandse keurmeester, aan de andere kant weer de ring uit. Jammer, maar zo gaat dat! Alhoewel sommige keurmeesters nog wel eens wat aan showvertoon doen en de keuze zogenaamd heel moeilijk vinden. Deze keurmeester hield daar kennelijk niet van en viel enkel op de grote rassen en liet dat ook duidelijk zien. Toch hebben Ellen en Liam er gestaan, dat kunnen ze toch maar zeggen.

Beryl werd ook 2e met een Uitmuntend. We waren net Liam aan het wegzetten en Beryl aan het halen, toen ik al werd geroepen. Tevens werd me te verstaan gegeven, dat ik al te laat was. Degene die na mij was, stond al op tafel. Dus je snapt dat ik enige ergernis ten toon spreidde. Dat zal misschien niet in mijn voordeel hebben gewerkt en werkte ook zeker niet positief op de gevoelige Beryl, die ik nu eenmaal met wat meer rust moet showen. Al met al een mooi resultaat, al vind ik dat ze natuurlijk nummer één had moeten zijn haha.

Ook Harmony kreeg een 2 Uitmuntend, maar in mijn ogen verdiende ze de eerste plaats. Lekker arrogant misschien van mij, maar er is geen hond die zo vrij en braaf showt als zij (en natuurlijk ben ik niet objectief, maar dat mag toch wel, want het is mijn hond en mijn blog). Ze kan bij wijze van spreken wel los van de lijn showen, ze staat gewoon netjes zonder haar neer te zetten of aan de lijn te moeten trekken. Maar daar krijg je geen punten voor op de show. Maar goed, het is nu eenmaal een show en zo gaat dat en dat moet je voor lief nemen. Ze heeft het heel goed gedaan mijn meisje en voor mij is ze al een kampioen ;-)


Omdat Mystique nog maar 2,5 maand is, kon ze niet meedoen aan de show, dat mag pas vanaf 3 maanden. Wel heb ik haar meegenomen, kon ze alvast wennen. Nou ze was niet onder de indruk, het was één groot feest. Overal waar ze liep hoorde ik oohhhh's en aahhhh's, wat een schatje.... Ze is wat afgeknuffeld en ik moest echt opletten, anders was ze gepikt haha. Ja de grote winnaar en Best in Show was duidelijk Mystique !  

MYSTIQUE

 

Alle pups zijn afgelopen weekend naar hun nieuwe huisjes gegaan en ik heb alleen maar goede berichten gehad. Nu wordt het dan ook tijd om verder te gaan genieten van onze eigen nieuwe pup. Ze heet Mystique, ze is een heel bijzonder meisje. Ze heeft natuurlijk de uitzonderlijke chocolade-tijger kleur en dat is ook één van de redenen dat ze is gebleven. We hopen de tijgerkleur met haar verder op de kaart te kunnen zetten in de toekomst. Maar eerst maar eens afwachten hoe ze gaat opgroeien. Vooralsnog is ze gewoon heel lief, schattig en ontzettend aanhankelijk, grappig, speels en knap. Dat zegt natuurlijk elke moeder van haar kind, dat snap ik wel.... en ik zeg het van mijn pupje, Cheyenne en Ott hebben natuurlijk al het werk gedaan en daar ben ik hun heel dankbaar voor!

 

Myrthe in de wind.

In de laatste week dat de pups hier zijn, gaat de socialisatie nog steeds door. Zo is Myrthe vandaag mee geweest naar onze duikwinkel aan de Oosterschelde. Maar mijn hemel wat was het koud.... Er stond ook veel wind en dat kun je aan Myrthe wel zien. 

 Even schuilen uit de wind in mijn armen, het was bibberen.

 Ze moet er van gapen....

 Niet hoger dan een stoeprand maar zooo groots van karakter.

Ik kom er aan!

En na afloop rustig gaan slapen aan mijn voeten in een restaurant

Zo attent en lief...

Je moet mij maar uit het filmpje denken....

Wie is wie? en Hierkomen..

De laatste in de auto

Zo de kop is eraf, de laatste pup is mee geweest in de auto. Allemaal hebben ze de proef glansrijk doorstaan. Zo ook Nelson, het wildkleur manneke.

Daarna een wandeling met Karma en Jumanji.

Het is wel een heel makkelijk pupje, zeurt niet als hij gedragen wordt, blijft lekker relaxed liggen en gaat zelfs op een speciale manier een dutje doen, terwijl het "paard" doorhobbelt.

En natuurlijk heeft hij niet alleen maar geslapen...

Wat een lieverd is het toch.

Nog zo'n dappere....

Het donkere tijgermeisje ging vandaag ook mee in de auto, daarna een heerlijke wandeling. Ze is niet gauw ergens van onder de indruk. Een stoere dame....

Samen een appeltje eten...

 En slapen in mijn armen....