woensdag 28 augustus 2013

Een "ontspannen" fietsmomentje



Wat een ontspannen fietsmomentje moest zijn met Jumanji ontaardde vanmiddag in een echte wedstrijd.... Jumanji had hoognodig wat beweging nodig, want al een paar dagen barst hij van de energie. Dus ik fiets met Jumanji onze straat uit om hem vervolgens bij de weilanden los te laten. Rechtsaf, waar ik het liefste heen ga, waren grote machines op het land aan het werk, dus maar even rechtdoor. Toen de bossages ophielden, doemden de vele hectaren weides gladgeschoren voor ons op. Gisteren hadden ze juist het hooi van het land gehaald. Helaas zaten de uitgestrekte vlaktes vol met vogels en daar ging hij.... Onze vogelman had het ook gezien en rende het veld in om elke vogel persoonlijk gedag te zeggen. Het hele veld werd diverse keren doorkruist en Jumanji werd een zwarte stip aan de horizon. Een voorbijgaande wandelaar bleef even glimlachend naar het schouwspel kijken. Wat een plezier had dat kleine manneke in het veld. Ik wat minder, want op mijn fluiten werd niet meer gereageerd. Toen besloot ik hard weg te fietsen, maar helaas ook dat had geen resultaat. Jumanji was zo opgegaan in zijn spelletje en de vogels leken hem ook te pesten, dat ik helemaal uit zijn beeld was verdwenen. Aangrenzend werd de wei omgeven door maisvelden en dat was wel een geluk, omdat daar geen vogels zichtbaar zijn. Maar Jumanji was toch uit zicht, hij bleek naar een naast gelegen weiland te zijn overgestoken. Hij had de eerste wei inmiddels helemaal opgeschoond. Dus was het tijd voor een volgende klus. Ik ben maar terug gefietst en toen hij twijfelend naar de maisvelden stond te kijken, besloot ik heel hard de wei in te fietsen om hem de pas af te snijden. Na een sprintje van 300 meter of zo door het gras (en dat rijdt niet comfortabel kan ik je zeggen) was het me eindelijk gelukt zijn aandacht te vangen. Toen ik hem op twintig meter genaderd was en hem boos toeriep dat hij moest blijven, deed hij zijn oortjes naar achteren en maakte zich klein in het gras. Zo... deze wedstrijd had hij verloren en ik lijnde hem aan. Nu ligt hij prinsheerlijk te slapen... waarschijnlijk nog aan het dromen van zijn avontuur. Ik denk dat hij zijn energie nu wel kwijt is.
 

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten