Show Hoogstraten

Gisteren, zondag 17 februari, ben ik met Beryl naar de show in Hoogstraten gereden. Ik had Beryl ingeschreven in de puppyklasse. Ze deed weer goed haar best. Keurmeesteres Claudia Kleister uit Duitsland heeft haar helemaal nagekeken, ze had als enige opmerking dat ze haar oogjes wat te rond vond, maar zo om me heen hoorde ik dat commentaar bij meerdere teckels. Ze moeten namelijk amandelvormig zijn... sjee had ik dan toch maar Jumanji ingeschreven, die heeft zulke mooie amandeltjes. Volgende keer maar wat nootjes meenemen.

Maar al met al kreeg ze wel weer een Veelbelovend en werd ze Beste Puppy. En uiteraard mocht ze weer naar de erering alwaar ons Appeltje weer met Peertjes werd vergeleken.

 

Omdat al mijn vriendinnetjes, die me normaal gesproken altijd wel vergezellen op een show, ziek zwak en misselijk waren, was ik dit keer wel blij dat ik alleen maar Beryl in had geschreven. Maar omdat ik een show een uitstekende gelegenheid vond om Liam een vuurdoop te geven, heb ik die toch ook maar meegenomen. Hij was niet ingeschreven, maar wel heb ik hem een beetje getraind en laten wennen. Dan heeft Ellen straks een hondje die het al een beetje snapt.... hopelijk.

De show in Hoogstraten is altijd ruim opgezet, er staan veel stands. Dus nadat ik mijn campingzitje had opgesteld bij de ring ben ik, samen met Inga (die toch aan het einde van de ochtend kwam aanwaaien) wat rondjes gaan lopen met Beryl en Liam. Lekker tussen alle andere soorten honden. We hebben ze van allerlei pluimage gezien en voor Liam was dit allemaal vreemd, maar hij liep als een zelfverzekerde grote jongen (van nu 3 maanden) rond te stappen. Nergens van onder de indruk en als er een andere hond te druk was naar hem, zei hij er wat van op zijn teckelmanier. Typisch natuurlijk.... Sommige hele grote honden, en dat waren toch opvallend veel doggen, dachten dat er een lekker hapje voorbij kwam. Onze teckeltjes werden dan ook vaak nader onderzocht en ze kregen er gratis gel bij. Gelukkig werd er niemand opgegeten. Ook omdat ze niet in paniek raakten natuurlijk, ze zijn van huis uit wel wat gewend.

 

 

 

Ach... en deze volgende foto wil ik jullie niet onthouden. Er zit een verhaal aan vast.

 

Dit is Ronald met Liam in zijn armen. Lief he?! Ronald en zijn vrouw Miriam, kwam ik weken geleden tegen in Hoogerheide. Daar was ik met Liam in de Boerenbond aan het winkelen. Ze vonden Liam erg leuk, maar zelf hebben ze al 2 herders en een Basset Fauve, dus een vierde erbij was wat veel. Toevallig kwam ik ze gisteren weer tegen, ze waren een beetje aan het rondkijken en herkenden mij, dat was leuk natuurlijk. We raakten aan de praat en ik liet ze Liam nog eens zien, wel op voorhand medegedeeld dat hij niet meer te koop was. Hij was flink gegroeid vonden ze. Omdat ik de ring in moest met Beryl heb ik hun gevraagd of ze even op Liam wilden passen en toen ik terugkwam trof ik bovenstaand beeld aan, wat ik meteen moest vereeuwigen uiteraard.

 

 

 

 

 



Pupwandeling L -nest

Op veler verzoek hebben we een puppywandeling gehouden van het laatste nestje. De baasjes waren nieuwsgierig naar de andere hondjes en wilden uiteraard hun eigen schatje laten zien. Er waren maar twee pups niet aanwezig. Wel aanwezig waren Lazuli (Meryl), Leader (Vledder), Lloyd (Morrison), Luciano en Liam. Het was reuze gezellig en de baasjes hebben veel gepraat en gelachen. Ook de hondjes hadden het prima naar hun zin. Er waren ook volwassen honden bij om het kleine spul in het gareel te houden of om het goede voorbeeld te geven.

 

 

De pupjes zagen er allemaal prima uit en waren ook vrolijk en duidelijk "full of life". Er is wat afgestoeid en gerend. Ze kwamen me allemaal lief begroeten en ik heb van ieder nog flink wat lebbers gehad. Maar bovenal heb ik genoten van het feit dat de baasjes gelukkig zijn met hun puppekind en andersom.

 

Luciano weegt de risico's af....

 

Luciano en Vledder stoeien flink onder toeziend oog van Boone.

 

Het meisje Meryl zit een beetje mooi te wezen.

 

En wat Meryl kan, kan ik ook, denkt Morris vast.

 

Liam doet liever geen wilde spelletjes, maar kiest voor apporteren.

 

En tussendoor was er ook tijd om te snoepen.

 

En van al dat puppyplezier word je als bejaarde dame ook vrolijk.

 

Het was een top-middag! Baasjes en hondjes, vriendjes en vriendinnetjes bedankt!!!!

 

 

 

 

 

 





Er is weer nieuws

Ja het is alweer enige tijd geleden dat mijn blog is bijgewerkt. Maar in de tussentijd is er vanalles gebeurt. Zo woont Liam nog steeds bij ons. Het is een heerlijk ventje en niks mis mee, als zeg ik het zelf. Kijk zelf maar;

En dan is er nog Cheyenne, ze is eerder dan verwacht loops geworden en inmiddels ook gedekt door een wel zeer knappe chocolade/tan reu. Nu even afwachten of ze daadwerkelijk zwanger is en als dat zo blijkt, verwacht ze eind maart haar pupjes. Tijdens de dekking was de dekreu tamelijk onbekend, maar sinds afgelopen weekend moet hij bijna wel last hebben van sterallures. Want de dekreu

 Ottokar von den Densenbergen

is op de show in Eindhoven 4e BIS geworden.
Voordat hij dat werd, heeft hij eerst alle teckels verslagen met zijn schoonheid. En dat staat natuurlijk niet verkeerd op zijn CV. Nu maar hopen dat Ott zijn kinderen ook zo mooi en lief worden.
Bij deze wil ik zijn bazinnetje Will Dokter nogmaals hartelijk feliciteren!

En natuurlijk mag een vers fotootje van Ott niet ontbreken, hier is ie dan;





 Op deze show in Eindhoven, had ik zelf ook Beryl en Harmony ingeschreven.
Voor Beryl was het de eerste keer, ze deed mee in de puppyklasse. Harmony deed mee in de openklasse. Beiden hadden een prachtig verslag. Beryl werd Beste Puppy en Harmony kreeg 3U.

Dus ik was wel trots op mijn meisjes.

Grappig om te vermelden was dat de groene tapijtstroken die in de ring op de grond lagen met plakband aan elkaar waren geplakt. En iedere keer als Beryl die moest passeren, nam ze een klein sprongetje daarover heen. Nu weet ik wel dat dit niet de bedoeling is, maar zeg nou zelf.... dat is toch lief ????