maandag 18 april 2016

Een goede socialisatie

Dat zijn niet zo maar woorden.

Ik gebruik ze vaak en veel mensen zullen het misschien niet begrijpen als ik zeg dat we de pups goed zullen socialiseren.

Een nestje fokken kan iedereen. Je zet twee honden bij elkaar, bij voorkeur een mannetje en een vrouwtje dat loops is. Je hoeft nergens naar te kijken, ze snappen het zelf wel. Leuk is als ze nog van hetzelfde ras zijn ook. Gelukkig hoef je voor een gewillig mannetje niet zo ver te rijden, er wonen er vast wel een aantal in de buurt.
Enige kennis van genetica of erfelijke ziektes hoef je niet te hebben, want ach.... hoe groot is de kans daar nou op? En het is toch maar voor een enkel keertje, een gelegenheidsnestje.
Je hebt ruimte, tijd en genoeg liefde voor pups, dus dat zit wel goed, toch? Ach het is zo leuk voor de kinderen een nestje. En voor de hond is het ook goed.
Mijn sarcastische toon zal u wellicht niet ontgaan... En natuurlijk, vaak gaat het goed, maar ook net zo vaak niet. In mijn ogen ben je fokker zodra je een nestje op de wereld hebt gezet. Of je nou wel of niet hebt geleerd daarvoor. Zodra je een nestje op de wereld zet, moet je ook de verantwoordelijkheid nemen daarvoor! Je bent dus fokker....
Allemaal goed en wel.... maar naast kennis van fokken, genetica, ziektes en al wat er fout kan gaan met moeder en of pups bij een geboorte en de weken daarna, moet je ook kennis hebben van honden en hun gedrag om ze goed te socialiseren.

Socialiseren begint al vanaf het moment van geboorte. Al werken de oogjes en oortjes nog niet, de pup heeft wel geur en tast. Dus buiten de aanrakingen en poetswerkzaamheden van moeder, is het ook belangrijk dat de fokker en goede bekenden de pups al ter hand nemen. Dat kan bijvoorbeeld perfect tijdens het wegen van de pups

Als rond de 11e dag de oogjes en een aantal dagen daarna de oortjes open gaan, breidt de wereld zich al snel uit. Vreemde huiskamer geluiden enzovoorts worden waargenomen en daar zal een pup aan moeten wennen. Vandaar ook dat er tegenwoordig zo op gehamerd wordt om pup uit een huiselijk geboren nestje te kiezen.

Een pup heeft een inprentingsfase en socialisatiefase tot een leeftijd van ongeveer 15 weken. In die tijd is hij erg ontvankelijk om nieuwe indrukken op te doen en dingen te leren. Niet dat het daarna stopt, want je moet wel doorgaan met die dingen aan te leren...
In die eerste maanden van zijn leven moet je hem dus vertrouwd maken met alles wat je later met hem wil doen. Dus wil je bijvoorbeeld met hem gaan reizen met de trein, dan moet je daar al mee beginnen in de puppytijd.

Ook autorijden moet hij normaal vinden, zijn eerste ervaring is heel belangrijk! Als dat alleen maar is om naar de dierenarts te gaan voor een pijnlijke prik, dan wordt een autorit al snel geassocieerd met iets naars. Dus je zult die eerste rit anders moeten doen. Hou die rit kort en doe iets leuks, bijvoorbeeld een kleine wandeling.
Als een pup autorijden spannend vindt (en dat is het natuurlijk ook) moet je er op letten dat hij niet misselijk wordt. Maar dan moet je wel de signalen herkennen... overmatig gapen, kwijlen en gewoon algehele spanning. Zie je dat niet en rijd je gewoon lekker verder, dan zal het pupje gaan braken en is de toon voor zijn verdere leven gezet. Een hond die heel zijn leven wagenziek is.  Ja zoveel invloed kan dat hebben.

De signalen die je als baas zelf afgeeft aan een pup zijn ook zeer belangrijk in de socialisatie. En daar zit hem dat addertje ... met alleen lief zijn en knuffelen van de pup heb je nog geen goede socialisatie.
Je moet een pup kunnen "lezen". Dat betekent dus dat je als fokker wel iets meer kennis over hondengedrag in huis moet hebben als je gaat socialiseren. Verkeerde signalen zijn zo gegeven.
Als voorbeeld: Een pup schrikt heftig van een snel voorbij sjezende en veel geluid producerende motor. Mensen hebben dan de neiging om troostende woordjes te spreken of een pup op te tillen. Fout!!! je geeft daarmee alleen maar het signaal af dat dat wel daadwerkelijk eng was...
Je mag steun geven, natuurlijk, dat moet zelfs. Maar de steun bestaat met name uit het normaal doen en zelf het goede voorbeeld geven. En natuurlijk mag de pup achter je benen wegduiken of tegen je aan leunen. Maar het gaat er om hoe snel hersteld hij van de schrik. Hoe stabieler de baas, hoe eerder de pup hersteld.
In de puppytijd loop je tegen zoveel andere dingen aan, waar je zelf wel voorbeelden van kunt bedenken. Het principe is en blijft altijd hetzelfde in de meeste situaties.

Naast al die indrukken van het dagelijkse leven, moet het pupje ook nog eens wennen om aan de lijn te lopen, nou en dat kan wat gevechten opleveren hoor. Veel stilstaan en pups lokken en aanmoedigen met een vrolijke stem, daar gaat wat energie in zitten. Het zou zo veel makkelijker zijn om het pupje maar gewoon met een strakke lijn mee te trekken, lopen zal ie... Nee zo werkt dat niet. Ook het wandelen aan een lijn moet een goede ervaring worden.

Allemaal dingen die je kunt doen als fokker... maar niet met 7 pups tegelijk. Persoonlijke begeleiding per pup. Want elke pup is anders en de ene heeft meer tijd nodig dan de ander. Wellicht is het nu begrijpelijk waarom ik zeg dat fokken meer is dan alleen maar een nestje op de wereld zetten. Meer is dan alleen maar verzorging en verschonen van het nest. Meer is dan alleen maar knuffelen.
Bij de fokker worden al de beginselen gelegd voor een stabiel en sociaal vaardig leven als hond. En daar heeft de hond. alsook het toekomstige baasje profijt van.


Chocolade en Marmer cakejes

Ook ons tweede nestje van het jaar is geboren, toevallig weer twee nesten tegelijkertijd .... Alle drukte van visite en socialiseren van de pups enzovoorts in één keer. En daarna een hele zomer, herfst en winter om bij te komen.
Van Mystique en James zijn er 6 pups geboren, 5 reuen en 1 teefje. Laten we nou net veel aanvragen hebben gehad voor teefjes... Helaas voor die mensen. Wachten of op zoek naar een andere fokker.
Mama Mystique is wel weer een goed moedertje en de pups doen het fantastisch. En dat is het allerbelangrijkste.





zondag 3 april 2016

Spurre wederom vader

Spurre heeft weer goed werk gedaan. Een tweetal maanden geleden heeft hij al zijn charmes in de strijd gegooid bij Beryl. Het was echte liefde en ze lieten er geen gras over groeien.
Het resultaat mag er zijn:

Beryl is op 30 maart bevallen van 6 prachtige pups. 3 kleine Spurretjes en 3 kleine Beryllekes.







donderdag 1 oktober 2015

Foenix en Spurre trotse ouders

Op 30 september zijn Foenix en Spurre trotse ouders geworden van 6 pups, 4 reuen en 2 teven in rood en wildkleur.





Foenix heeft het heel goed gedaan voor de eerste keer. Spurre kwam meteen in de buurt van de werpkist zitten, zodra zijn meisje begon met de bevalling. Hij was super nieuwsgierig naar zijn kroost.

 

woensdag 15 juli 2015

In Harmony

Sinds enige tijd hou ik me bezig met allerlei dingen rondom hondjes. En zo is er een nieuw concept ontstaan om leuk en actief bezig te zijn. En is er inmiddels ook al enige tijd een website.


Er hebben al een aantal spellen middagen plaatsgevonden, die een groot succes waren, mag ik wel zeggen. Ook al een fotoshoot mogen doen. Dus lekker bezig... en met veel plezier!
Hopelijk gaat dit in een opwaartse lijn.
 Om te zien wat In Harmony nu eigenlijk inhoudt, breng dan zeker een bezoekje aan de website.



 
 

woensdag 17 juni 2015

OBELIX 5/11/2001 - 12/6/2015


Uiteindelijk is het dan toch zover gekomen dat we Obelix hebben moeten aten inslapen. Hij was inmiddels zo slecht op zijn achterhand dat het niet meer hondwaardig was. 

Obelix is als een 1 jaar oude puber bij ons komen wonen. Van alle asielhonden die we destijds hadden bekeken, was hij erg onbevangen en vrij van karakter. Wel heel erg lomp en puberaal, maar zo vreselijk happy. De introductie binnen onze roedel duurde iets langer en dat lag niet aan hem, maar aan de teckels die even moesten wennen aan zo'n grote lomperik. Uiteindelijk hebben ze hem allemaal geaccepteerd en werd hij aanbeden als rechtvaardige leider waarbij ze veel mochten. 
In de beginjaren was hij met name een buitenhond, pas later wilde hij vaker binnen zijn en had hij daar ook de rust voor. 
We zullen deze prachtige hond nooit vergeten!