Dit was een zeer ontspannen dagje en wel omdat Carl chauffeurde en zorgde voor de catering. Ook thuis was alles goed geregeld, want Ellen zou een paar uurtjes hondjes-sitten. Dank jullie wel!
De zon scheen en alles zag er vrolijk uit.
Ik had me geestelijk goed voorbereid op de taken die me te wachten stonden. Ach ik hoefde alleen maar mooi te wezen ... o nee dat waren de honden.
Op het programma stond de eerste show van Leopold van Sandra en dan was eigenlijk de aankeuring voor de fok het hoofddoel.
Daarnaast had ik een beetje voor de fun Baby Mystique en Veteraan Néyah ingeschreven, als ik daar dan al toch was.... Mijn andere hondjes hadden bij deze keurmeester C.Swysen al eens gelopen en hadden toen ook wel een U gehaald, maar ze was er niet lyrisch van geworden, anders hadden we toen wel gewonnen. Dus had ik ze niet ingeschreven.
Daarnaast had ik een beetje voor de fun Baby Mystique en Veteraan Néyah ingeschreven, als ik daar dan al toch was.... Mijn andere hondjes hadden bij deze keurmeester C.Swysen al eens gelopen en hadden toen ook wel een U gehaald, maar ze was er niet lyrisch van geworden, anders hadden we toen wel gewonnen. Dus had ik ze niet ingeschreven.
Carl besloot ook zijn Tibetaanse Mastiff Khyentse in te schrijven en ook die mocht ik showen.
We begonnen met de teckels, maar we konden rustig aan doen, want eerst waren de kort- en langharen aan de beurt.
Van een afstand stond ik eens te kijken en het viel me op dat deze keer toch op een plezantere manier gekeurd werd. Geen haast en af en toe eens een praatje met de mensen.
Van een afstand stond ik eens te kijken en het viel me op dat deze keer toch op een plezantere manier gekeurd werd. Geen haast en af en toe eens een praatje met de mensen.
En toen was het dan de beurt aan Leopold. Hij was voor de eerste keer op show en had ook nog niet echt getraind. Daarbij was hij ook al wat moe van alle indrukken en de warmte. Maar desondanks werd hij 1e in de Tussenklasse. Hij kreeg wel als opmerking dat hij zeker niet dikker mocht worden er mocht eerder iets af. Dus dat gaf ik door aan de eigenaar. Bij het andere reutje werden wat haren door de keurmeester tussen de oogjes weggeplukt toen ze zijn hoofdje wilde bekijken, dat was erg sympatiek, zeker gezien het feit dat een keurmeester dit niet hoeft te doen. Je moet als baasje gewoon zelf zorgen dat je hondje verzorgd voor de dag komt. Het baasje kreeg wat tips mee voor een volgende keer. Kijk en daar heeft iemand wat aan, dan weet je ook waarom je tweede bent geworden. Ik had dat een paar verslagen geleden al eens aangekaart, zeker omdat je geen geschreven verslag krijgt in België. Leuk om te zien dat het dus ook anders kan. Dan heb je wat punten waar je aan kunt werken.
Vervolgens moest Leopold tegen een andere reu lopen uit de Kampioensklasse voor de Beste Reu. Daar werd hij tweede en behaalde het RES CAC/IB. Een mooi resultaat al zeg ik het zelf. En uiteraard werd Leopold ook goed gekeurd voor de fokkerij, dus hopelijk gaan we hem nog vaak zien. Hartelijk Gefeliciteerd baasjes van Leopold!!!
Toen was het de beurt aan Mystique in de Baby klasse. Ik liep de ring in en de keurmeester veranderde op slag. Een brede lach sierde haar gezicht en ze ging nog net niet op haar knieen.
Op tafel werd Mystique even geknuffeld en kreeg de keurmeester een lik. Ja de keurmeester was erg lief en zachtjes met haar. Ik had haar dit later ook zien doen bij een andere jonge teckel die niet betast wilde worden, daar nam ze echt de tijd voor... Afijn Mystique werd dus Beste Baby, jammer dat de Baby reu die ingeschreven was absent was. Ze mocht later in de erering bij keurmeester M.J. De Cuyper, daar was ze wel opgevallen, want ze werd uitgeselecteerd tot de laatste 9. Maar na wat individuele gangwerkjes te hebben laten zien, met haar neus vastgeplakt aan het tapijt (dat was wel jammer en moeten we zeker nog trainen), mocht ze toch de ring nog verlaten. Maar het was leuk om tussen de appeltjes en peertjes te staan.
Toen was het de beurt aan mijn rode veteraantje Néyah. Met haar 9 jaar zag ze er volgens de keurmeester nog steeds goed uit, mooie tandjes en een prachtige beharing. Ze werd al gauw bestempeld tot Beste Veteraan. En dat hield in dat ze later ook naar de erering mocht. Omdat ik in de erering stond met baby Mystique deed Christy de voorkeuring met Néyah. Nogmaals bedankt Christy! De erering nam ik weer zelf voor mijn rekening. Maar knappe lieve Néyah scoorde niet genoeg punten bij keurmeester M.D.Spruyt en mocht al gauw de ring verlaten.
Nadat de keuringen van de teckels afgelopen waren vertrokken we naar de andere hal voor de keuring van Tibetaantje Kiki van Carl. Er zat al niet veel puf meer in haar en ik mocht ook niet aan haar staart komen (een punt van training dus). Maar gelukkig liet ze zich van haar beste kant zien bij keurmeester Mevr. R.Reyniers. Na wat op en neer rennen, betasten zonder problemen en staan, werd ze 1e in de Open klasse, ze mocht meteen voor Beste Teef. Dat won ze en ze werd automatisch BOB (Beste van het ras) omdat de beste reu geen Uitmuntend had gehaald. Afijn dus voor de derde keer die dag naar de erering. Maar rasgroep 2 is zo groot en daar stonden heel veel mooie honden, dat wij bijna direct de ring mochten verlaten. Hartelijk gefeliciteerd Carl !!!!
Op naar huis nu met prachtige resultaten. Dat wordt nog lang nagenieten en dat zijn toch de krenten in de pap van de fokkerij.
