Pupjes, pupjes en nog eens pupjes

Vandaag zijn de pupjes van Harmony 3 weken oud en die van Cheyenne 2 weken oud.

De afgelopen week stond in het teken van de verzorging van de pups en van de crematie van mijn schoonmoeder en de dag daarna van Harmony. 

Tegenover deze tegenslagen stonden ook lichtpuntjes. Zo nam Jumanji kort na de dood van Harmony de poetswerkzaamheden van de pups op zich. Dat was wel heel fijn, want de plasjes en poepjes moesten nog worden opgewekt. Normaal doe je dat direct na het flessen en daar gaat veel tijd in zitten. Nu hielp Jumanji ons daar heel erg mee. Verbazingwekkend en we zijn dan ook heel trots op hem.

Het flessen van de pups ging eigenlijk meteen heel goed, dat komt natuurlijk ook omdat ze, toen Harmony overleed, al twaalf dagen waren. Heel apart was dat juist die dag bij sommige de oogjes open gingen, maar die oogjes zouden nooit hun lieve moeder aanschouwen. Dat stemde me wel even droevig en dat doet het nog steeds. Ook begonnen sommige al echt te lopen, niet kruipen ... wat ze normaal op deze leeftijd doen... nee echt lopen. Zelfs al de kist uit.

Ze kwamen vast kijken waar die melk nou bleef. 

Ook een grote hulp was Cheyenne. Ze hielp ons omdat ze voelde dat wij dat wilden, ze deed er dan ook niet moeilijk over. Het begon met af en toe een pup bij haar puppen leggen als ze net begon met voeden. Zo kreeg elke pup toch wat moedermelk. Na een paar dagen bleken haar eigen pups zo groot te worden, en waren sommige op een dag wel 100 gram aangekomen. Toen besloot ik dat ze vast wel een keer per dag ipv haar eigen pups, die van Harmony kon zogen. En zo geschiedde het. Allemaal minstens 1x aan de moedermelk.

Na het zogen was ze wel meteen weg, poetsen liet ze wel aan een ander over. Ze wist dat ze daarna lekker vlees kreeg of puppymelk. Uiteraard krijgt ze extra eten.

Dit was ook een groot lichtpuntje, want Oma van de kleinteckels, Inga, de eigenaar van de vader van dit nest, nam heel vaak lekker vlees mee en allerlei ander presentjes. En ze kwam heel vaak helpen met het zogen van haar kleinteckels.

 

En natuurlijk kregen ze kleinteckels ook de nodige knuffels na het drinken.

Verder waren er veel andere vrienden die kwamen helpen met het zogen. 

Wat ook erg leuk was en tevens een grote steun, waren de vele reacties die zijn gekomen op het plotselinge overlijden van Harmony. Via Facebook, via post, mails en tefeloontjes. Bloemen, kaarten, presentjes.... te veel om op te noemen. Allemaal heel erg bedankt! Ik kan het niet vaak genoeg zeggen.

En nu gaan we weer over tot de orde van de dag. 

En dat betekent dat ik foto's van de pups ga plaatsen, want daar gaat het allemaal om natuurlijk.

Nu dan maar eerst de 2 week oud foto's van de pups van Cheyenne;

Reutjes:

 De teefjes:

  En voor de liefhebbers van de pups van Harmony wat flessenpost. Het roze teefje staat hier niet tussen, want die staat eerder in deze blog.

Reutjes:

Teefjes: