vrijdag 9 november 2012

Graafmachine



Vandaag heeft ons Manneke (Jumanneke) een graafmarathon gehouden. Vanmorgen na het eten (ruim erna natuurlijk) is hij begonnen aan de werkzaamheden. Tussendoor ben ik nog twee uur boodschappen gaan doen en hij bleef buiten met Obelix, Karma en Hakuna.... Toen ik terug kwam was hij nog steeds aan het graven, wel iedere keer op een andere plaats. Tenslotte moet je aan spreiding van je kansen doen, nietwaar?!
Aan het einde van de middag heb ik zijn diepe kuil dichtgegooid, daar was hij het niet mee eens uiteraard. Hij begon meteen weer verwoed te graven. Toen ik besloot dat het genoeg was geweest, rende hij net als zijn moeder Néyah altijd doet, hard weg. Hmmm het zit duidelijk in de familie. Ik moest hem halen en verwonderde me niet over zijn spieren, toen ik hem optilde. Hup... met de poten in een badje en daarna drogen. Nu ligt hij lekker te slapen. Heerlijk die rust!!!! Wat wil je ook als je ruim 6 uur wakker bent geweest om te graven, graven, graven en af en toe een teckelvriendinnetje achterna te zitten.... oja en niet te vergeten de vogels te verjagen....

2 opmerkingen:

  1. Jeetje dat hij zo lang kan graven. Geen spierpijn nu?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Heidi, hij heeft het graven afgewissels met rennen en veranderen van plek. En nee ik merk niks van spierpijn bij hem.... groetjes...

    BeantwoordenVerwijderen